Küçük bir ülkenin birinde kocaman bir bahçesi olan yaşlı bir kadın varmış. Bu kadın bahçesine gözü gibi bakarmış. Öyle çok sebzesi ve meyve ağacı varmış ki bahçesinde, hayatı oldukça güzel geçermiş. Her sabah erkenden kalkıp bahçesinden sebze ve meyve toplarmış. Sonra her zaman olduğu gibi yağmur yağmıyorsa bahçesini sularmış.
Burada oldukça keyifli vakit geçirirmiş. Gün içinde gelen çocuklara meyve ağaçlarından lezzetli meyveler verirmiş. Bahçesinde çocuk sesleri ve gülüşmeleri, yaşlı kadının hayatla tüm bağıymış. Yaşlı kadının sevdikleri uzakta olduğu için gözleri çocukların gelmesini beklermiş. Mevsim bahar olmuş ve tüm meyveler sulu sulu olmuş. Meyveler oldukça olgunlaşmış ama uzakta oturan torunları aylardır gelmiyormuş.
Kara kara düşünürken bahçenin kapısı açılmış. Yaşlı teyzenin yaşadığı köydeki bütün çocuklar teyzeyi ziyarete gelmiş. Bu ziyaret, yaşlı kadının çok hoşuna gitmiş. Onları içeri davet etmiş. Çocuklar güle oynaya bahçeye girip etrafa dağılmışlar. Bu güzel bahçenin keyfini çıkarmaya başlamışlar. Yaşlı kadın, çocuklara bol bol meyve toplamış.
Akşama doğru çocuklar meyveleri, yaşlı teyzenin yaptığı kurabiyeleri ve salçalı ekmekleri yemişler. Karınları iyice doymuş ve teyzeyle birlikte bol bol eğlenmişler. Yaşlı kadın, elbette çocukların geldiğine çok memnun olmuş. Bir yandan da yüzü oldukça asılmış. Çocuklar, yaşlı kadının neden mutsuz olduğunu merak etmişler. Az önce çocuklarla birlikte gülüp oynarken birden neden mutsuz olduğunu anlayamamışlar.
Yaşlı kadın, çocukların suratından neden üzüldüğünü sorduklarını anlamış. Çocuklara bir açıklama yapmanın gerektiğini düşünmüş. Başlamış çocuklara hikayeyi anlatmaya. Uzun zamandır çocuklarını ve torunlarını görmediğini, özlem nedeniyle çok üzüldüğünü anlatmış. O yüzden çocukları, kendi torunları yerine koymuş ve gelmelerine oldukça memnun oluyormuş. Çocuklar teyzenin torunları yerine geçemezlermiş ama onu sık sık ziyaret edebilirlermiş.
Çocuklar akşam eve döndüklerinde olan biteni ailelerine anlatmışlar. Aileleri, çocukların yaşlı bir kadını sevindirdikleri için onlarla gurur duymuş. Bundan sonra sık sık yaşlı teyzeyi ziyaret edebilirlermiş. Ailelerinden izin alan çocuklar, bu yalnız ve yaşlı kadını haftada bir ziyaret etmeye başlamışlar. Yaşlı kadın, kalan ömrünü çocuklar sayesinde mutlu yaşamış.
